درمان زخم بستر در سالمندان چگونه است ؟ زخم بستر یک آسیب موضعی است که در نتیجه فشار پیوسته بر روی پوست و بافت زیرین ایجاد می شود. این زخم ها معمولاً روی برجستگی های استخوانی مانند ساکروم، برجستگی ایسکیال، تروکانتر بزرگ، پاشنه ها و قوزک داخلی (مالئول داخلی) ایجاد می شوند. حدود 70 درصد از زخم های بستر در افراد بالای 65 سال رخ می دهد و در 9 الی22 درصد در ساکنان خانه سالمندان و 5 الی32 درصد در بیماران در بیمارستان ها دیده می شود.
اگرچه بیش از 70 درصد از زخم های بستر مرحله دوم پس از شش ماه درمان مناسب بهبود می یابند، اما تنها 50 درصد از زخم های مرحله سوم و 30 درصد از زخم های مرحله چهار در این مدت بهبود می یابند. بنابراین درمان زخم بستر در سالمندان باید بر پیشگیری و همچنین کنترل آن تمرکز کند.
در صورت نیاز به خدمات درمان زخم در منزل و همچنین ویزیت آنلاین پزشک عمومی و متخصص کافی ست با کارشناس ما به شماره 09026797778 تماس بگیرید و یا در واتساپ پیام دهید.
پیشگیری از زخم بستر در سالمندان
هر دو عامل خطر بیرونی و درونی برای تشکیل زخم بستر وجود دارد. عوامل خطر خارجی شامل فشار ثابت ناشی از بی حرکتی، نیروهای برشی مربوط به لغزش و وجود رطوبت بر روی پوست است. عوامل خطر درونی شامل کاهش ادراک حسی و سوء تغذیه است. مقیاس برادن یک مکمل مفید و پرکاربرد برای ارزیابی خطر در بیماران بستری است.
اقدامات پیشگیرانه شامل کاهش فشار از طریق تغییر موقعیت، اجتناب از نیروهای برشی و استفاده از دستگاه‌های کاهش فشار ساکن است. مورد دوم شامل تشک های فومی، آبی، ژلی و بادی یا روکش تشک، فوم و پد برای مفاصل و پاشنه پا می باشد. اگر بیمار نتواند به طور مستقل موقعیت خود را تغییر دهد، ممکن است به دستگاه های پویا (مانند تشک های فشار متناوب) نیاز باشد. با این حال، با وجود بهترین تلاش ها، برخی از زخم های بستر اجتناب ناپذیر هستند.
معاینه و ارزیابی
هنگامی که زخم بستر ایجاد می شود، باید از نظر مکان، اندازه (طول، عرض، عمق)، ترشحات، بافت نکروزه و گرانوله، وضعیت تخریب، حاشیه زخم، سلولیت و مهمتر از همه مرحله بندی بررسی شود.
درمان زخم بستر در سالمندان
درمان زخم بستر یک فرآیند چند وجهی است و شامل کاهش فشار، پاکسازی زخم، پاکسازی بافت نکروزه، استفاده از پانسمان و آنتی بیوتیک های مناسب و اطمینان از تغذیه مناسب است.
کاهش فشار
کاهش فشار و جلوگیری از زخم های بیشتر با تکنیک هایی که قبلاً مورد بحث قرار گرفت به دست می آید. دستگاه‌های کاهش‌دهنده فشار دینامیک برای بیمارانی که نمی‌توانند به طور مستقل تغییر موقعیت دهند، برای افرادی که دارای چندین زخم بزرگ یا زخم‌های غیردرمانی هستند و پس از جراحی توصیه می‌شود.
پاکسازی زخم
پاکسازی زخم باید هم در ابتدا و هم با هر تعویض پانسمان - ترجیحاً با محلول نمکی یا پاک کننده زخم انجام شود. از داروهای ضد عفونی کننده مانند بتادین باید اجتناب شود.
جداسازی بافت نکروزه
جداسازی بافت نکروزه تا زمانی که بافت گرانولاسیون قابل مشاهده باشد ضروری است، به استثنای زخم های پاشنه با یک اسکار خشک و پایدار.
پانسمان
پانسمان هایی که محیط زخم را مرطوب نگه می دارند، بهبود را تسهیل می کنند و می توانند برای دبریدمان استفاده شوند. انتخاب پانسمان بر اساس تشخیص بالینی و ویژگی های زخم تعیین می شود. هیچ پانسمان مرطوبی برتر از سایر پانسمان ها نشان داده نشده است.
آنتی بیوتیک
آنتی بیوتیک های موضعی، مانند پماد سولفادیازین نقره، باید تا دو هفته برای زخم های تمیز که به خوبی بهبود نمی یابند، پس از دو تا چهار هفته مراقبت بهینه از زخم استفاده شود. کشت بافت باکتریایی (ترجیحاً آسپیراسیون با سوزن یا بیوپسی زخم) برای زخم های التیام نیافته پس از آزمایش آنتی بیوتیک های موضعی یا در صورت وجود علائم آشکار عفونت، باید انجام شود. آنتی بیوتیک های سیستمیک توصیه نمی شوند مگر اینکه شواهدی از پیشرفت سلولیت، استئومیلیت یا باکتریمی وجود داشته باشد.
تغذیه
تغذیه مناسب ضروری است و با مصرف مواد غذایی سالم شروع می شود. اگر مصرف مواد غذایی از طریق دهان ناکافی یا غیر عملی شود، باید تغذیه از طریق روده یا تزریقی در نظر گرفته شود. هدف دستیابی به تعادل مثبت نیتروژن (تقریباً 30 تا 35 کالری در کیلوگرم در روز و 1.25-1.5 گرم پروتئین / کیلوگرم در روز) است. مکمل های پروتئین، ویتامین C و روی را نیز می توان در نظر گرفت، اگرچه نتایج تحقیقات علمی تا کنون متناقض بوده است.
پانسمان برای درمان زخم بستر در سالمندان
فیلم شفاف
برای درمان مراحل 1 و 2 به کار می رود و رطوبت را حفظ می کند، دبریدمان اتولیتیک را تسهیل می کند. برای زخم های عفونی یا پوست شکننده مناسب نیست
فوم
در درمان مراحل 2 الی 4 استفاده می شود و عمدتا غیر چسبنده است. ترشحات سبک و سنگین را جذب می کند. برای پوست های شکننده توصیه می شود
هیدروکلوئید
در درمان مراحل 1 الی 4 استفاده می شود و در مواردی که ترشح زیاد است مناسب نیست.
هیدروژل
در درمان مراحل 2 الی 4 استفاده می شود. درد را تسکین می دهد. برای زخم های عمیق و زخم های عفونی خوب است.
آلژینات
در درمان مراحل 2 الی 4 استفاده می شود. ترشحات متوسط تا سنگین را جذب می کند. برای زخم های عمیق و زخم های عفونی خوب است.
در صورت نیاز به خدمات درمان زخم در منزل و همچنین ویزیت آنلاین پزشک عمومی و متخصص کافی ست با کارشناس ما به شماره 09026797778 تماس بگیرید و یا در واتساپ پیام دهید.
منبع